Φαντάσου σαν μέσα σ'ένα σπήλαιο, κάτω απ'τη γη...

Η πολύ καλή μικρού μήκους ταινία την οποία παραθέτω στη συνέχεια, και την οποία πιστεύω ότι αξίζει να δείτε, αποτελεί μια διασκεύη της "Αλληγορίας της Σπηλιάς" όπως αυτή εξιστορείται στο 7ο κεφάλαιο της Πολιτείας του Πλάτωνα.

Η ταινία η οποία έχει αποσπάσει πολλά βραβεία σε διάφορους σχετικούς διαγωνισμούς αποτελεί μια παραγωγή της Bullhead Entertainment ενω για τη δημιουργία της συνεργάστηκαν ο φωτογράφος John Grigsby και ο σκηνοθέτης Michael Ramsey.

Για την παραγωγή της χρειάστηκε να τραβηχτούν χιλιάδες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης των υπέροχων πήλινων δημιουργημάτων του John Grigsby. Περισσότερες πληροφορίες για την ταινία μπορείτε να βρείτε στον ακόλουθο σύνδεσμο : http://platosallegory.com/






(ελεύθερη μετάφραση του κειμένου αφήγησης της ταινίας από Heracles V.)

φαντάσου ανθρώπους φυλακισμένους οι οποίοι έχουν περάσει ολόκληρη τη ζωή τους αλυσοδεμένοι, βαθιά μέσα σε ένα κατασκότεινο σπήλαιο...αλυσοδεμένοι έτσι ώστε να μην μπορούν να δουν τι συμβαίνει πίσω τους και αναγκασμένοι να ατενίζουν αιώνια τον τοίχο του σπηλαίου μπροστά τους...aκριβώς πίσω τους μια φωτιά σιγοκαίει και ανάμεσα σε αυτή και τους φυλακισμένους υπάρχει μόνο ένα ανηφορικό μονοπάτι...

φαντάσου τώρα πως κάθε μέρα ζώα και άνθρωποι που μεταφέρουν διάφορα αντικέιμενα μπαίνουν μέσα στο σπήλαιο...καθώς διασχίζουν το μονοπάτι οι φιγούρες τους σχηματίζουν αλλόκοτα παιχνίδια σκιών πάνω στον τοίχο...αυτός ειναι όλος κόσμος που έχουν ποτέ γνωρίσει οι φυλακισμένοι...οι σκιές στον τοίχο και η ηχώ από τις αόρατες σε αυτούς υπάρξεις που διασχίζουν το μονοπάτι...


και τώρα φαντάσου ότι κάποια μέρα κάποιος απο τους φυλακισμένους απελευθερώνεται...μετά απο κάποιο διάστημα προσαρμογής στο εκτυφλωτικό φώς, ο ελευθερος πια φυλακισμένος αρχίζει και εμπειριώνει τον κόσμο έξω απο το σπήλαιο... για πρώτη φορά στη ζωή του...και αυτός ο κόσμος δεν έχει καμμία σχέση με οτιδήποτε θα μπορούσε να είχε ποτέ φανταστεί...γεμάτος εντυπώσεις απο την νέα του αντίληψη για τον κόσμο ο πρώην φυλακισμένος γυρίζει στο σπήλαιο για να μοιραστει τις εκπληκτικές του ανακαλύψεις με τους παλιούς του συντρόφους...όμως...οι φυλακισμένοι δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τον παλιό τους φίλο...η παρουσία του προσλαμβάνεται όπως και κάθε άλλη παρουσία μέσα στο σπήλαιο...η φωνή του γι'αυτούς είναι μια παραμορφωμένη ηχώ, και το σώμα του μια ακόμα αλλόκοτη σκιά στον τοίχο μπροστά στα μάτια τους...δεν μπορούν να αντιληφθούν τις φανταστικές του ιστορίες για τον κόσμο έξω απο το σπήλαιο...για αυτούς δεν υπήρξε ποτέ...

αλλά φυσικά αυτό δεν μπορεί να κάνει με τίποτα τον υπαρκτό κόσμο έξω απο το σπήλαιο λιγότερο αληθινό…


σχετικοί σύνδεσμοι :

Πλάτων, «Πολιτεία», βιβλίο Ζ', μετάφραση Ι.Γρυπάρη

Η αλληγορία του σπηλαίου στα αρχαία ελληνικά