Η άποψη του Steven Forrest για την επικράτηση Τραμπ στις Αμερικανικές εκλογές

Φίλες και φίλοι γνωρίζετε ήδη ότι ο Αμερικανός μεγιστάνας Ντόναλτ Τραμπ, παρά το γεγονός του ότι έλαβε συνολικά αριθμητικά λιγότερους ψήφους από την αντίπαλο του Χίλαρι Κλίντον, κατάφερε τελικά να κερδίσει τον απαραίτητο αριθμό εκλεκτόρων και έτσι, χάρη και στο περίεργο Αμερικάνικό εκλογικό σύστημα,  διασφάλισε  την εκλογή του στο μέγιστο αξίωμα αυτή τη στιγμή στον κόσμο, την Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Η εκλογή του Τραμπ έχει προκαλέσει παγκόσμια αίσθηση κυρίως επειδή για πρώτη φορά στην ιστορία το  ανώτατο αυτό αξίωμα καταλαμβάνει ένας άνθρωπος ο οποίος έχει εκφράσει ανοιχτά απόψεις οι οποίες μπορεί να χαρακτηριστούν από ρατσιστικές, σεξιστικές και μισογυνιστικές ως ακόμα ακόμα και φασιστικές. Η ανησυχία λοιπόν για το προς τα που οδηγείται η Αμερική και ποιές επιπτώσεις μπορεί να έχει η πορεία αυτή της παγκόσμιας υπερδύναμης  στον υπόλοιπο κόσμο είναι πλέον διάχυτη παντού. 

Σήμερα το πρωί διάβασα μια ανάρτηση στην προσωπική σελίδα στο Facebook του σπουδαίου Αμερικανού αστρολόγου Steven Forrest, συγγραφέα εξαιρετικών  βιβλίων όπως τα "The Inner Sky",  "The Book of Pluto", "The Changing Sky" και πολλά ακόμα, στην οποία δίνει μια πολύ καλή ερμηνεία για αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στον κόσμο, και κυρίως πάνω στο ζήτημα της αναβίωσης του φασισμού, όχι απλά εξηγώντας γιατί επικράτησε ο Τραμπ επί της Κλίντον, αλλά καλύπτοντας τη "μεγάλη εικόνα" της κατάστασης που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε απο εδώ και εμπρός. Η ανάρτηση  του περιέχει και κάποια πολύ αισιόδοξα μηνύματα που έχουν να κάνουν με την είσοδο του Πλούτωνα στον Υδροχόο σε επτά περίπου χρόνια απο τώρα.  Επειδή βρήκα το κείμενο εξαιρετικά ενδιαφέρον αποφάσισα να το μοιραστώ μαζί σας, και έτσι η επόμενη κίνηση μου ήταν να ζητήσω απο το συγγραφέα την άδεια να το μεταφράσω και να το αναδημοσιεύσω. Η ανταπόκριση του Steven ήταν άμεση και, όπως ανέμενα άλλωστε απο ένα τόσο λαμπρό άνθρωπο, απόλυτα θετική. 

Η μετάφραση που θα διαβάσετε στη συνέχεια είναι ελεύθερη, με την έννοια ότι αυτό που προσπάθησα να κάνω ήταν να αποδώσω όσο το δυνατό πιο πιστά το πνεύμα του συγγραφέα του άρθρου και όχι βέβαια την κατά λέξη μεταφορά του κειμένου στα Ελληνικά. Το πρωτότυπο κείμενο μπορείτε επίσης να το βρείτε στη συνέχεια της ανάρτησης και έτσι, αν κάποιος πιστεύει ότι υπάρχει κάτι που δεν μετέφερα σωστά ή κάτι που μπορεί ίσως να αποδωθεί καλύτερα μπορεί να με ενημερώσει. Θα λάβω σοβαρά υπόψη μου κάθε παρατήρηση σας ακόμα και αν τελικά δεν αποδεχθώ μια πρόταση για πιθανή διόρθωση.

Steven Forrest για την επικράτηση Τραμπ στις Αμερικανικές εκλογές 

Το ηλεκτρονικό γραμματοκιβώτιο μου έχει γεμίσει από αιτήματα σας να προχωρήσω σε κάποια σχόλια σχετικά με τη νίκη του Τραμπ χθες το βράδυ. Αντί να απαντήσω σε κάθε ένα από εσάς προσωπικά θα προσπαθήσω να προσφέρω κάποιες απόψεις εδώ, μέσω αυτής της πιο ευρείας διόδου επικοινωνίας. Και λέω θα «προσπαθήσω» γιατί όπως καταλαβαίνετε για να προχωρήσει κάποιος σε αστρολογικές εκτιμήσεις απαιτείται ένας ορισμένος βαθμός πνευματικής διαύγειας και ψυχραιμίας . Ωστόσο το γεγονός είναι ότι, όπως πιστεύω συμβαίνει και σε πολλούς από εσάς, μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να συγκεντρωθώ αυτή τη στιγμή.

Μεγάλο τμήμα αυτού που ζούμε αυτή τη χρονική περίοδο καταλήγει στον Πλούτωνα τον πλανήτη που πάντα αποκαλύπτει τη Σκοτεινή-Σκιώδη πλευρά σε οτιδήποτε «αγγίζει». Κατά τη διάρκεια μιας Πλουτώνιας περιόδου όλα εκείνα τα ζητήματα τα οποία αδυνατούμε να επεξεργαστούμε μέσω νοητικών διεργασιών τείνουν να εμφανίζονται ως αναπαραστάσεις με όρους πραγματικής ζωής πλέον. Σε κάθε περίπτωση κάποιες καθόλου βολικές, κάποιες πραγματικά δυσάρεστες αλήθειες αποκαλύπτονται. Ο Πλούτωνας εισήλθε στον Αιγόκερω το 2008 και θα παραμείνει εκεί ως και το 2023. Φυσικά και δεν υπάρχει κάτι το ιδιαίτερα κακό με τον Αιγόκερω, η αλήθεια ωστόσο είναι ότι το συγκεκριμένο ζώδιο είναι προσανατολισμένο προς αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε και ως «συντηρητικές αξίες». Σε αυτό το σημείο είναι εξαιρετικά σημαντικό να θυμηθούμε ότι αυτές οι αξίες περιλαμβάνουν την ακεραιότητα του χαρακτήρα, την αφοσίωση, την ωριμότητα, και πολλές άλλες ιδιαίτερα θετικές ιδιότητες. Ωστόσο στο οτιδήποτε υπάρχει πάντοτε και αυτή η Σκοτεινή-Σκιώδης πλευρά. Αυτό που συμβαίνει λοιπόν είναι ότι από το 2008 ( ΣτΜ : έτος εισόδου Πλούτωνα στον Αιγόκερω) και μετά παρακολουθούμε τις εκδηλώσεις της παρουσίας της Σκοτεινής πλευράς του συντηρητισμού ως ιδιότητας της ανθρώπινης φύσης. Και αυτή η Σκοτεινή πλευρά μπορεί να συνοψισθεί ως φόβος για το μέλλον, νοσταλγία για ένα παρελθόν που έχει εκλείψει οριστικά και όλα αυτά συνδυασμένα με μια εμφανή έλλειψη ικανότητας προσαρμογής σε νέες συνθήκες και καταστάσεις...

Στον εξωτερικό κύκλο των διελεύσεων μπορείτε να παρατηρήσετε τη θέση  του Πλούτωνα ο οποίος κινούμενος στα μέσα του ζωδίου του Αιγόκερω σχηματίζει όψη Αντίθεσης (180 μοίρες) με το γενέθλιο Ήλιο των Η.Π.Α ο οποίος είναι τοποθετημένος στην 14η μοίρα του Καρκίνου ( στον εσωτερικό κύκλο ο γενέθλιος χάρτης των Η.Π.Α).

Όπως είπαμε ο διελαύνων Πλούτωνας θα παραμείνει στον Αιγόκερω ως και το 2023. Αυτό που δίνει την αυξημένη δυναμική στην επιρροή του αυτή τη χρονική περίοδο ωστόσο είναι η Αντίθεση που σχηματίζει με το γενέθλιο Ήλιο της Αμερικής. Η Αμερική είναι «γεννημένη την 4η του Ιούλη», στα μέσα του ζωδίου του Καρκίνου. Αυτό που συμβαίνει λοιπόν είναι ότι ο Πλούτωνας, μέσω της διέλευσης του στον Αιγόκερω, σχηματίζει Αντίθεση με τον συλλογικό μας Ήλιο (ΣτΜ : τη θέση του Ήλιου στο γενέθλιο χάρτη των Η.Π.Α. ) από το 2013 και μετά ενώ κατά τη διάρκεια της Στάσης του προς το τέλος του Σεπτέμβρη του 2016 βρισκόταν σε απόσταση μόλις 1 ½ μοίρας από την τέλεια Αντίθεση. Συμπερασματικά και για να προχωρήσουμε παρακάτω. Αυτή τη χρονική περίοδο είμαστε χωμένοι ως το λαιμό σε αυτή τη Σκοτεινή-Σκιώδη πλευρά του συντηρητισμού για την οποία μίλησα παραπάνω, η κατάσταση ωστόσο θα οδηγηθεί σταδιακά σε αποκλιμάκωση κατά τη διάρκεια των δυο επόμενων ετών.

Κάποια λόγια παρηγοριάς τώρα προς εκείνους που χαρακτηρίζονται  από τις προοδευτικές τους πεποιθήσεις. Ο Πλούτωνας θα εισέλθει στον Υδροχόο το 2023 και θα παραμείνει εκεί για 20 χρόνια. Έχω βάσιμες υποψίες ότι από εκείνη τη στιγμή και μετά θα αρχίσουμε να βλέπουμε τη Σκοτεινή-Σκιώδη Πλευρά του φιλελευθερισμού πλέον. Είναι η εποχή κατά την οποία μια ισχυρή αντίδραση ενάντια στις σημερινές συντηρητικές στάσεις και απόψεις θα αναδυθεί, το εκκρεμές θα ταλαντωθεί και πάλι, αλλά  αυτή τη φορά προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Το μεγαλύτερο κομμάτι της αστρολογίας όπως τουλάχιστον την εξασκώ εγώ, έχει να κάνει με ατομικότητες, με πρόσωπα. Ως μονάδες οι άνθρωποι έχουμε τη δυνατότητα να μεταμορφώνουμε την ποιότητα μας με ένα τρόπο σχεδόν μαγικό. Και μου αρέσει να αποτελώ μέρος αυτής της διαδικασίας όταν μου δίνεται μια τέτοια ευκαιρία. Σε συλλογικό επίπεδο ωστόσο και σε αυτό που γνωρίζουμε ως κοσμική αστρολογία, υπάρχει πάντοτε μια κάποια απόδειξη, ένα κάποιο στοιχείο αυτού που κατανοούμε ως «χαμηλότερος κοινός παρονομαστής». Προσωπικά πιστεύω ότι αυτό ακριβώς ήταν και αυτό που είδαμε εχθές το βράδυ. Τείνω όμως επίσης να πιστεύω ότι οι συλλογικού τύπου εκδηλώσεις είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο περίπλοκες από αυτό που βλέπουμε στην επιφάνεια. Αυτό που στην πραγματικότητα βλέπουμε και το οποίο καλύπτεται πίσω από αυτόν τον «χαμηλότερο κοινό παρονομαστή» είναι ένα ευρύτατο φάσμα από εξατομικευμένες αποκρίσεις, με τον «χαμηλότερο κοινό παρονομαστή» να είναι απλά το πιο εμφανές στα μάτια μας σημείο. Πολλοί από εμάς ανταποκρινόμαστε στις επιταγές του Πλούτωνα στον Αιγόκερω με ένα πολύ θετικό τρόπο σκεπτόμενοι «συντηρητικά» μεν αλλά θετικά και πάνω σε θέματα που έχουν να κάνουν με την ακεραιότητα του χαρακτήρα μας, πάνω σε θέματα που σχετίζονται με τις αρχές μας, σχετικά  με το ποιά είναι εκείνη η αξία για την οποία θα μπορούσαμε να δώσουμε ακόμα και τη ζωή μας, αν βέβαια χρειαζόταν να κάνουμε κάτι τέτοιο.

Θα προσφέρω σε αυτό το σημείο ένα λίγο πιο ανακουφιστικό παρηγορητικό λόγο σε όσους από εσάς διακατέχεστε από προοδευτικές πεποιθήσεις. Η Χίλαρι Κλίντον στην πραγματικότητα κέρδισε την πλειοψηφία της λαικής ψήφου. Αυτός ο απαίσιος, αντιδημοκρατικός «δεινόσαυρος» τον οποίο (ΣτΜ : στην Αμερική) αποκαλούμε Εκλεκτορικό Κολέγιο της έκλεψε την εκλογή, όπως ακριβώς είχε κάνει και στον Αλ Γκορ κάποια χρόνια πριν. Και ο λόγος που αποκαλώ αυτά το λόγο παρηγοριάς πιο ανακουφιστικό είναι απλός : o λαός της Αμερικής δεν είναι τελικά στα αλήθεια τόσο κακός όσο δείχνει να είναι αυτό το πρωινό...